სხვა
როდესაც დედას კარგავ, მასთან ერთად კარგავ სულის ნაწილს…
თუ დედა დაკარგეთ ე.ი. იცით რამდენად მტკივნეულია ეს. თუმცა დროდადრო ეს ტკივილი ოდნავ მსუბუქდება, უკმარისობის გრძნობა კი არასდროს გვტოვებს და სამუდამოდ რჩება ჩვენში.
დედები – სამყაროს ყველაზე ძლიერი ადამიანები არიან. მათ მსგავსად ჩვენზე ზრუნვა არავის შეუძლია. მაშინაც კი, როცა სისულელეს ჩავდივართ, ისინი ჩვენს გვერდით რჩებიან და სირთულეების გადალახვაში გვეხმარებიან.
დედის შვილის მიმართ სიყვარული არაფერს შეედრება – ის ერთ-ერთი მათგანის გარდაცვალების შემთხვევაშიც კი რჩება ძალაში. დედა – ეს არის პირველი ადამიანი რომელთანაც დაბადებისთანავე შედიხარ კონტაქტში, თუმცა დაბადებამდეც მთელს დროს მასში ატარებთ. ის თქვენი დაცვაა, თქვენი მხარდაჭერა და ყველაზე ერთგული სულიც.
დედობა – ეს არის მთელი ცხოვრების “სამსახური”
რამდენჯერ უტირია დედას, თავის შევილებზე დარდის გამო? თქვენი ჯანმრთელობის, გაკვეთილების ან ოჯახური არელობის გამო?! რამდენჯერ ულოცია თქვენი ტვირთის შემსუბუქებისთვის? მაშინაც კი, როცა ვიზრდებით და პრობლემებს ვეჯახებით, დედა აგრძელეს ჩვენზე ნერვიულობას.
დედას ვუყვარვართ მთელი გულით და უპირობოდ!
დედის გარდაცვალება ძალიან მძიმეა!
საყვარელი და ყველაზე ახლობელი ადამიანის – დედის დაკარგვა უმძიმესი განსაცდელია. ამ მოვლენის შემდეგ ბევრმა წელმა უნდა გაიაროს, რომ სულიერი ნაიარევები შეხორცდეს. არ ელოდოთ, რომ ოდესმე ყველაფერი ძველებურად იქნება. შეუცვლელი დანაკარგის გამოცდილება გვცვლის. როდესაც სხვებს დედაზე ესაუბრებით ამ საუბარს გაურბიან, რადგან არ იციან რა უნდა გითხრათ, რით განუგეშოთ რადგან ასეთ დროს სანუგეშო სიტყვების პოვნა მართლაც ძნელი და თითქმის შეუძლებელია. ასეთ დროს გჭირდებათ, რომ უბრალოდ გისმენდნენ, მხარს გიჭერდნენ და უბრალოდ იყვნენ თქვენს გვერდით.
დედას თავისი წასვლით თქვენთვის გულის ტკენა ყველაზე ნაკლებად სურდა. იფიქრეთ, რას გეტყოდათ, თქვენი ტანჯვის დანახვა რომ შეძლებოდა?
დედა იმიტომ გესიზმრებათ, რომ იტანჯებით და ეს ტქვენი დარდის შემსუბუქების ერთადერთი გზაა მისთვის. გაიხსენეთ რისი კეთება უყვარდა დედას თქვენთან ერთად. ჩათვალეთ, რომ მან ესტაფეტა გადმოგილოცათ და ამის კეთება ორივეს ნაცვლად განაგრძეთ.
საყვარელი ადამიანები მიდიან, მაგრამ მათი სიყვარული ჩვენთან რჩება და ხშირად მათთან არსებული სულიერი კავშირი უფრო ძლიერდება. ვიწყებთ ფიქრს “რა საშინელებაა, რომ წავიდნენ” და “რა კარგია, რომ გვყავდნენ”, მაგრამ მთავრია დავაფასოთ დედა სანამ ცოცხალია! ნუ დაელოდებით მის სიკვდილს!
დაურეკეთ, მოუყევით თქვენს შესახებ, უთხარით როგორ გიყვართ, თქვენ არასდროს გეყოლებათ ადამიანი რომელიც მასზე მეტად შეგიყვარებთ!
