რატომ არ იყენებდა საბჭოელი დიასახლისი ძვირფას სერვიზს

ბებია ბინის გარემონტებაზე ძლივს დავითანხმე. მაშინვე რემონტისთვის მომზადება დავიწყე. პირველ რიგში, ნივთები გადავარჩიე. მათგან ზოგის დატოვებას, ზოგის გადაყრას ვაპირებდი. გარდერობის კარადის და სერვანტის დალაგება განსაკუთრებით გამიჭირდა. წარმოდგენა არ მქონდა, რამდენი ნივთი ინახებოდა აქ. ბებია კინაღამ გაგიჟდა, როცა ძველი სერვიზის გადაგდება დავაპირე.

ნივთებთან ასეთი მიჯაჭვულობა მეუცნაურა. არ მახსოვს, რომ ბებიას ეს ჭურჭელი ყოველდღიურად ან სადღესასწაულოდ გამოეყენებინოს. საბჭოური სერვიზი თითქმის 50 წელი სერვანტში ინახებოდა და უბრალოდ მტვერს იდებდა. როგორც ჩანს, იმ დროს ლამაზი, ხარისხიანი სერვიზი უფრო ინტერიერის დეკორი იყო და პრაქტიკული დანიშნულება არ ჰქონდა.

რატომ არ კიდებდნენ ხელს საბჭოურ სერვიზს დიასახლისები

ბევრს ახსოვს მდიდრული ჩაის სერვიზი, რომელიც სერვანტში თავს იწონებდა და მტვერს იდებდა. უფროსი თაობა ასეთ სერვიზს სერვანტიდან მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევებში იღებდა. ზოგიერთ ოჯახში დღემდე ხელს არ ახლებენ. გიამბობთ, რა იყო ასეთი უცნაური ქცევის მიზეზი.

საბჭოთა პერიოდში ძვირფასი, ხარისხიანი სერვიზი ფუფუნებას წარმოადგენდა. ხარისხიანი ჩაის და სადილის სერვიზების პოვნა რთული იყო. საწყობის თანამშრომლები მათ ჯერ ახლობლებზე ყიდდნენ, სხვები თვეობით რიგში იდგნენ.

იმ დროს დაბადების დღეზე ან ქორწილზე სერვიზის ჩუქება კარგ საჩუქრად ითვლებოდა. ჭურჭელს მემკვიდრეობით გადასცემდნენ და აფასებდნენ. საერთოდ არ სარგებლობდნენ ან მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევაში.

ახლა ხარისხიანი ჭურჭლის ფართო არჩევანია. მისი ყიდვა ყველას შეუძლია. ჩვენი ფილოსოფიაც შეიცვალა. აქ და ახლა გვსურს გამოვიყენოთ ყველაფერი საუკეთესო. გადადება არ გვიყვარს. კარგი ნივთები უნდა გამოიყენოთ და ამით ისიამოვნოთ, რადგან სხვა დრო, რომლისთვისაც ძვირფას ნივთებს ინახავთ, შეიძლება არ დადგეს.